Columbusreis 2013 - Vrijdag 1 juni

De laatste studiedag al weer. Deze keer reizen we naar een van de grootste zorgverzekeraars van de VS, Kaiser Permanente (KP), die als HMO ook zorgverleners in dienst heeft. Het grote voordeel van een HMO is dat deze langetermijn investeringen kan doen, omdat zij ook profiteren van de revenuen. Preventie en nieuwe technologie staan daardoor blijvend op het menu van KP. We krijgen een uitgebreide presentatie over het EPD (EMR) en de diensten die daaraan zijn toegevoegd: patiëntenportaal met alle medische gegevens (nu ook als App), ook van een verwante als die jou daartoe geautoriseerd heeft (elke autorisatie duurt in principe een jaar); de mogelijkheid te mailen met de artsen; een agenda waarin je een afspraak kunt boeken. Op zich is dat geen rocket science, maar KP heeft dit voor alle 9 miljoen leden (mits ouder dan 14 jaar) in 9 staten beschikbaar. In Nederland en België kennen we deze componenten ook, maar over het algemeen is dan het aanbod aan tools versplinterd en vindt er nauwelijks uitwisseling tussen de splinters plaats. KP wordt door sommigen als een dictator gezien, een alleenheerser die voor haar leden alles van de wieg tot het graf bepaalt en verzorgt. Zo is de mogelijkheid om een andere arts te kiezen zeer beperkt, iets wat door critici (zoals onze minister van volksgezondheid) als té beperkend wordt ervaren. In haar aanbod wil KP tot de top-10% van het land behoren, zodat de lat voor al haar artsen continue hoog ligt.

Het EPD biedt, doordat er zoveel in wordt vastgelegd, ook mogelijkheden voor benchmarking van artsen onderling. Het in mijn ogen speciale daarbij is dat in veel gevallen in de overzichten de namen van de artsen zijn vermeld: dit leidt niet tot blaming and shaming, maar tot het verhogen van de kwaliteit van de zorgverlening. Een ander effect van het EPD is dat patiënten minder gebruik zijn gaan maken van fysieke artsbezoeken en meer van virtuele middels email (waarbij ook foto's en documenten kunnen worden verzonden) waarop binnen 48 uur een reactie moet worden gegeven. Huisartsen kunnen via een teleconsult specialisten raadplegen. Enkele getallen: een fulltime huisarts heeft 2.000 patiënten in z'n praktijk; 45% van de 16-29 jarigen gebruikt het EPD en 49% van de 70+ jarigen; door de anti-roken campagnes is het aantal rokers gedaald naar 9% (landelijk 18%); zo'n 100 medewerkers van KP volgen wetenschappelijke ontwikkelingen om daarmee de interne richtlijnen zo veel mogelijk evidence based te maken (en ja, Amerikanen zijn over het algemeen erg gefocused op cijfers, of dat nu in de zorgsetting is of in de sport: alles wordt ge-quantifeid).

Privacy is een onderwerp welke in de afgelopen dagen, en nu ook bij KP, meerdere keren is besproken. Zo kan men tot het EPD toegang verkrijgen door middel van een simpele username- en wachtwoord-combinatie. Bij benchmarks worden meestal de namen van de collega's getoond. Alle artsen hebben per definitie toegang tot de informatie van alle patiënten (ongeoorloofd gebruik wordt gestraft). Het lijkt of men er van uit gaat dat de bescherming van gegevens een verloren strijd is: niet doordat er zoveel inbrekers in de ICT-systemen zijn, maar doordat jongeren er van uit gaan dat hun informatie altijd beschikbaar moet zijn. 'Als alles open is, kan niemand er misbruik van maken' klonk ook al door in het gesprek bij 23andMe.

In de middag werden we hartelijk ontvangen bij het Nederlandse Consulaat in San Francisco. In het eerste deel kregen we de gelegenheid onderling te evalueren over de reis: hoe is de reis bevallen, wat kan er aan worden verbeterd en hoe wil je met de opgedane kennis en energie verder gaan? We hebben daarover concrete afspraken gemaakt. In het tweede deel vertelde de Consul Generaal Bart van Bolhuis, samen met Thijs Boekhoff, over het initiatief van de Health Innovation Transfer tussen de Bay Area en Nederland waarin de best of both worlds van beide gebieden bij elkaar worden gebracht. Dit kreeg in het derde deel van de middag vorm door middel van een geanimeerd gesprek met topmanagers uit de zorg en investeerders. Enkele punten die daarbij naar voren kwamen waren (naast o.a. een beschouwing van de zorgsystemen en wat daarin te verbeteren valt):

• Segmentering van de zorg: 
• 90% van de mensen die de zorg sporadisch gebruikt; 
• Chronisch zieken; 
• 1% van de mensen die meeste kosten veroorzaken (30%) 
• In de zorg voor onze zieken hebben we drie onderdelen nodig: 
• Ziekenhuiszorg in het huis 
• Communitycare 
• Eerstelijnszorg 

In de avond hebben we op gepaste wijze de reis afgesloten met een uitgebreid diner op de 36ste etage van een hotel en een rit in een Hollywood limousine door de stad en over de Golden Gate Bridge. Op deze plaats past een pluim voor onze reisleider-op-de-achtergrond Ger Demper die garant stond voor een prima organisatie van alle praktische zaken die bij een dergelijke reis komen kijken. We kijken met al onze medereizigers terug op een zeer geslaagde week waarbij we (zoals één van hen verwoordde) 'achter de horizon van de gezondheidszorg hebben kunnen kijken'. Volgend jaar weer een nieuwe Columbusreis.

Dit was de laatste studiedag en de laatste blog in deze reeks van de eerste Columbusreis. Een veel uitgebreider verhaal met een andere, meer bedrijfsmatige invalshoek, is geschreven door medereiziger Daan Dohmen (@DaanDohmen), directeur van Focus Cura, op de site van Skipr. Zijn blogs vormen een goede aanvulling op de blogs die hier gepost zijn.