GoogleTV als schakel in Zorg-op-Afstand

Google komt rond de jaarwisseling met haar eigen TV: Google TV. Sony en Samsung zijn al gestrikt als hardware leveranciers - de rest zal snel volgen. (Philips was al op de markt met haar eigen Net TV) Het hoe en waarom van Google wordt in deze post prima uitgelegd.

Wat kan dit betekenen voor Zorg Thuis? Dat betekent op de eerste plaats de definitieve doorbraak voor Het Web in de huiskamer. Dat betekent dat daarmee een van de barrieres voor Zorg-op-Afstand wordt weggenomen. Om medische apparaten in huis te kunnen laten communiceren met apparaten buiten het huis, is een internetaansluiting op de plek waar de meeste medische apparaten in huis staan noodzakelijk (natuurlijk kan die communicatie ook via een draadloze verbinding plaatsvinden, of via een analoge telefoonlijn, maar draadloos via GSM is duurder en WiFi is niet overal aanwezig en mogelijk, en analoge telefoonlijnen zijn op hun retour).

De kosten voor het verlengen van de internetaansluiting naar de huiskamer komen dan niet meer voor rekening van Zorg-op-Afstand, maar vervallen omdat ze betaald worden door Fun-op-Afstand...! Daarnaast worden we verlost van allerlei extra kastjes en kabels doordat al die kastjes en kabels nu in die ene kast die TV heet gestopt worden. Mijn advies: heb je nog geen Oranje TV gekocht; wacht dan nog even op de Google TV.

Aanvulling 1 augustus 2011:

Google TV is nog geen succes. Consumenten zijn niet lovend over hun ervaringen en de grote mediaconcerns doen nog niet mee, bang om geld te verliezen aan Google. Ondertussen brengen andere fabrikanten TV's op de markt met dezelfde functionaliteit als Google voor ogen stond. In Frankrijk lijkt IPTV (een 'betere' vorm van internet TV) erg aan te slaan. Belangrijke reden: het vormt standaard een onderdeel van een internet-abonnement.

De GSM als schakel tussen medische apparaten

De elektronische neus (e-nose) is in opmars: apparaten die (minuscule) deeltjes in de lucht kunnen detecteren: rook en gifstoffen, maar ook sporen van ziekten welke het lichaam uitscheidt via bijvoorbeeld de mond. Het is dus een alternatief voor bijvoorbeeld bloedonderzoek. Imec (B) en het Holst Centre (NL) berichtten onlangs over nieuwe ontwikkelingen op dat gebied. Ook de universiteit van San Diego (Californië, USA) meldt een geheel eigen vinding.

Significant is nu dat dit soort innovaties m.n. bedoeld zijn voor de Aziatische en Afrikaanse markt. Daarbij wordt ingezet op eenvoudige en goedkope apparaten (niet alleen voor gasdetectie, maar ook voor bijvoorbeeld oogonderzoek of bloedonderzoek, of voor de bouw van een microscoop) die gecombineerd kunnen worden met een GSM die als schakel dient tussen zo'n apparaat en een plek in de wereld waar de meetwaarden kunnen worden uitgelezen en verwerkt.

Op zich is dat niet verwonderlijk, want juist in werelddelen als Afrika zijn er weinig middelen aanwezig: weinig artsen en verplegend personeel en weinig tot geen geld voor specialistisch onderzoek. Wat er wel in grote mate is, is de verspreiding van GSM's. Afrika is te groot voor het aanleggen van een telefoonnetwerk met vaste lijnen: dat maakt een aansluiting zo goed als onbetaalbaar voor de meeste inwoners. GSM's zijn er wel veel, dus worden zij ingezet in bijvoorbeeld de gezondheidszorg. Mobile Health (M-Health) is de naam die daarvoor bedacht is; ik berichtte hier al eerder over (hier en hier). Ook de VN verwacht hier veel van: voor grote groepen mensen komt betere gezondheidszorg daardoor dichterbij.

Medische apparatuur van papier

Ontwrichtende innovaties zouden wel eens uit een onverwachte hoek kunnen komen. Waar we in het westen wachten op slimme maar vooral glimmende nieuwe apparaten voor gebruik in of om het huis, verschijnen in bijvoorbeeld India en Afrika apparaten op de markt die mogelijk niet voldoen aan onze visuele verwachtingen, maar die voor een paar centen dat doen waar wij nog vele euro's of dollars voor betalen. En als dan het effect hetzelfde is, wordt het dan niet tijd onze beelden bij te stellen?

Eerder schreef ik al: Met een kostprijs van drie dollarcent is het volgens de auteurs geschikt om mensen in ontwikkelingslanden zelf eenvoudige medische diagnoses te laten stellen of drinkwater te controleren. Dat was geen eendagsvlieg: ondertussen bestaat er een geheel pakket aan goedkope én effectieve apparaatjes die gebouwd kunnen worden op basis van papieren zakdoekjes of WC-papier.

Met de laatste loot aan de boom kan de bloedgroep worden bepaald: niet voor meerdere euro's (tarieflijst NZa), maar voor minder dan een dubbeltje. Het is nog even wachten, want we zijn er nog niet aan gewend, maar binnenkort ook in Nederland: medische apparatuur van papier.

Aanvulling op 22 juli 2010:

Video: Hoe wordt papieren diagnose apparatuur gemaakt?

Video: Kijk en luister naar de uitvinder.

Aanvulling op 21 september 2010:

Papieren Lab's zijn nu ook programmeerbaar m.b.v. een pen. Op die manier kan eenzelfde papiertje voor meerdere doeleinden worden ingezet.

Tatoeage op doktersrecept

Het is even wennen, maar binnenkort misschien in het basispakket: een heuse tatoeage...?

Het befaamde MIT heeft een bloedsuiker test zo sterkt verkleind dat het als nano-deeltjes in de huid kan worden gebracht. Op deze wijze hoeven diabetici (om te beginnen voor DM1 patiënten) hun dag niet te onderbreken voor het prikken van hun bloed; daarnaast geeft deze nieuwe test accuratere informatie dan de huidige 'primitieve' testen. Continue monitoring zorgt voor een betere controle van de bloed-suiker spiegel, zo blijkt uit een studie welke gepubliceerd is in de New England Journal of Medicine (2008).

De nano-deeltjes worden in de vorm van een soort inkt gemaakt, welke ongeveer 6 maanden hun werk doen. De meetwaarden kunnen met een speciale lichtbron worden uitgelezen.