vrijdag 5 november 2010

Wie is te oud voor een iPad?

Onlangs werd ik via LinkedIn geattendeerd op onderstaand filmpje van de consumentenbond over een 86 jarige man die de sprong waagde van MS Dos (en Wordperfect 5.1, het beste tekstverwerkingsprogramma ooit!) naar de iPad. In één woord: prachtig!



Het laat op een eenvoudige wijze zien hoe twee grote hobbels voor een brede acceptatie van Zorg op Afstand genomen kunnen worden:
  • Schaamte: mensen willen niet geassocieerd worden met ziekte en afhankelijkheid. Wie wil er dan nog een apparaat in huis hebben staan waaraan iedereen kan zien dat hij afhankelijk is van zorgverleners op afstand? Een iPad daarentegen wil iedereen wel in huis hebben - en dat is een prima platform voor allerlei Zorg op Afstand toepassingen, ook voor gehandicapten;
  • Kosten: mensen hebben maar bar weinig geld over voor hun eigen gezondheid. Ja, in enquêtes eindigt 'Gezondheid' wel bovenaan in de rij van 'wat is belangrijk voor u', maar in de uitgavensfeer is dat nauwelijks merkbaar. Amerikaans onderzoek toont dat ook specifiek voor Zorg op Afstand aan: meer dan een tientje per maand hebben we er niet voor over. En dan dit apparaat: € 499 en meer...
Kortom: leve de iPad en al die andere (Android) apparaten die er nog gaan komen: het kunnen er niet genoeg zijn!

Aanvulling 8 november:
Zie ook dit artikel in de New York Times waar het nut van een iPad voor gehandicapten in woord en film (zie ook onderstaand) getoond wordt. Of ga naar AssistiveWare (in Amsterdam).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten