Soms wordt je een beetje boos als je een artikel leest. Dat overkwam mij bij het lezen over zeep, ja zo'n blok zeep of in vloeibare vorm met een pompje.Toen de geneeskunde als wetenschap in opmars was, leefde in Oostenrijk een arts die ontdekte dat het gebruik van zeep levens zou kunnen redden. Deze arts heette Ignaz Phillip Semmelweis. Het duurde daarna nog ruim 40 jaar voordat hij ook andere artsen kon overtuigen van de heilzame werking van zeep.
Wij leven in een moderne tijd en weten wel beter. Denken we. Niets lijkt minder waar. Waar gebruikers van het toilet bij een tankstation nog in 32% (mannen) of 64% (vrouwen) van de keren hun handen wassen na het plassen, ligt het zeepgebruik bij Nederlandse zorgprofessionals op een bedroevende 23%. Ja, dat leest u goed en nee, dat is geen typefout. We hebben daar hard op gestudeerd en zijn tot de conclusie gekomen dat we met z'n allen en na veel inspanningen in staat zijn dit percentage te verhogen naar 50%. Hoera! En toen werd ik boos.
We spenderen miljoenen euro's aan het EPD om, zo wordt verkondigd op basis van het HARM rapport, 1.200 onnodige doden en 19.000 onnodige ziekenhuisopnamen te voorkomen. Als dat inderdaad het doel is, stel ik voor om met veel minder geld het zeepgebruik te stimuleren. En denk nu niet dat het vooral de verpleegkundigen zijn die met modderhanden rondlopen; het zijn m.n. hoger opgeleiden (waaronder chirurgen) die verzwakte patiënten bloodstellen aan kansen op infecties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten