President Obama heeft het een van zijn belangrijkste programmapunten genoemd: de hervorming van de Amerikaanse gezondheidszorg.Het roept de nodige emoties op, nu en in het verleden. Waar gaat het in de kern om? Kijk maar naar deze video.
Dit onderwerp ligt eigenlijk buiten het bereik van deze weblog, maar het laat in een notendop zien waar om draait: solidariteit met hen die niet in staat zijn deze kosten te dragen. Onderhuids vinden we toch eigenlijk dat iedereen daar zelf voor moet kunnen zorgen?!
Gelukkig wonen we in Nederland en niet in Amerika. Maar in Nederland speelt deze discussie net zo goed als zorgverzekeringen worden aangeboden die risicogroepen uitsluiten. Roken, te weinig bewegen, te veel alcohol consumeren - om er maar enkelen te noemen. Wie niet wil luisteren moet maar voelen; eigen schuld. Ligt het zij simpel, kan dit vraagstuk wel zo rechtlijnig benaderd worden?
Een heel ander vraagstuk gaat over de grenzen aan de gezondheidszorg: moet alles kunnen wat mogelijk is? Of mogen we (financiële) grenzen stellen aan behandelingen, bijvoorbeeld: € 60.000 per persoon per jaar, zoals de RVZ een paar jaar geleden (als proefballon) voorstelde (Zinnige en duurzame zorg, 2006)? En hoe moet het verder met de AWBZ? Het huidige beleid lijkt drie speerpunten te hebben: wat noodzakelijk is, moet via de AWBZ verzekerd blijven; de rest wordt overgeheveld naar de gemeenten; of wordt gewoonweg niet meer vergoed. Waar dat toe kan leiden, kunnen we dagelijks in de kranten en op internet lezen. De boodschap van het kabinet vat ik als volgt samen: 'de verzorgingsstaat is te ver doorgeschoten, we gaan niet meer alles zo maar betalen. Het is vanaf nu niet meer u krijgt het als u er recht op hebt, maar u krijgt het als er geen andere mogelijkheden meer zijn'.
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten