Opereren? Twitteren!

Twittert u? Ik niet. Ik heb er geen tijd voor - sorry: ik neem er geen tijd voor (immers: tijd = prioriteit). Want wat is twitteren meer dan vertellen wat ik nu doe? Wie wil dat weten? Mijn vrouw praat ik bij de aardappelen wel bij en mijn kinderen zijn niet voor niets verhuisd toen ze gingen studeren. Bij Obama ligt dat anders, maar ja, hij is dan ook president van een land met heel veel schulden.

Is het zo simpel? Zie ik iets over het hoofd?

Mogelijk, want knappe koppen vinden dat Twitteren heel erg thuishoort in de gezondheidszorg. U weet niet eens wat Twitteren voor u kan betekenen? Lees dan dit artikeltje maar eens of kijk eens wat Wikipedia er over geschreven heeft. Kijk naar onderstaande video of zoek die in die 262.000.000 andere hits op Google...

Wat kan Twitter betekenen in de gezondheidszorg? Phil Baumann heeft in zijn blog 140 toepassingen bij elkaar gezet. Waarom 140? Ik denk dat hij gestopt is bij het maximaal aantal tekens dat een bericht op Twitter mag bevatten (...) maar dat hij er wel heel veel meer had willen opschrijven. Ze varieren van rampenmeldingen tot het bijhouden van een persoonlijk dagboek en van het rapporteren over de dienstverlening in een verpleeghuis tot het bijhouden van uitbraken van bijvoorbeeld epidemieën. Twitteren is vooral: doorgeven van korte berichten aan een groep van volgers; het aantal soorten apparaten die je daarbij kunt inzetten is groot, aldus Frankwatching. Menig bekeerling weet het zeker: "Ik was sceptisch maar ben nu om".

Daar zit ik dan mooi met mijn weblog: het aantal weblogs neemt wereldwijd af, het gebruik van Twitter neemt toe. Ik was dus gewoon te laat. Stom. Helaas.

Helaas? Ik volg heel wat nieuwsberichten, RSS Feeds en nieuwsbrieven, lees meerdere tijdschriften en bezoek ook nog zo nu en dan een symposium. Wat mij opvalt dat ik vooral enthousiast wordt van mensen die echt iets te vertellen hebben doordat ze hebben zitten broeden, nachten wakker hebben gelegen, met menig scepticus gesproken hebben en uiteindelijk iets moois gemaakt hebben: een plan, een apparaat, een procedure, een boek. Ze hebben iets van alle kanten bekeken en hebben iets gemaakt wat tegen een stootje kan. Wie voegt er nog echt iets toe in onze wereld? 

Ik zie ook echt wel voordelen van zoiets als Twitter: snel en ongecompliceerd een bepaalde groep mensen bereiken met een bericht. Of het bijhouden van een dagboek met ervaringen of mijn gewicht. Prima: doen! Maar tot ik die situatie tegenkom waarin dat echt van betekenis is omdat het niet op een andere manier kan, houd ik het bij mijn boek en de horizon waar menig vogeltje voorbij twiettert. 

Zo'n vogeltje is voor mij WolframAlpha, de nieuwe Google. Dat zullen zij mij niet nazeggen, omdat Google een Search Engine is en WolframAlpha een Answer Engine. Hoe gaat het werken (als alles volgens plan verloopt: vanaf mei a.s.): type je vraag in en je krijgt een antwoord en niet een lange reeks van websites die de woorden bevatten die in jouw vraag voorkomen. 'Wat is de gemiddelde waterstand van de Rijn' geeft binnen 0,19 seconden meer dan 6.000 hits - en dan begint het zoeken pas echt. Wie zei dat ook al weer: 'Het gaat niet om het zoeken, maar om het vinden'? (5 miljoen hits) Of was het omgekeerd? Ach, was het maar mei...

Aanvulling op 23 april 2009:

Ik zie klaarblijkelijk toch iets over het hoofd: Twitter heeft de toekomst! Ook de New York Times is daar nu van overtuigd. In een artikel worden de vele mogelijkheden van Twitter uit de doeken gedaan, ook in de medische wereld. Hoe kan Twitter helpen bij zwangeren, diabetes en hartfalen? Lees het en je weet het.

Volgens The Next Web 2009 zijn er in de virtuele wereld twee koplopers: Google en Twitter. Als je dat nog niet snapt...!