Nano: verlichtend of verblindend?

Nanotechnologie wordt door velen gezien als een sprong voorwaarts in de bestrijding van ziekten, zoals kanker.

Onlangs publiceerde het Georgia Institute of Technology een nieuwe vinding: met behulp van nanodeeltjes en een magneet kunnen cellen van eierstokkanker die vaak secundaire tumoren ontwikkelen gefilterd en uit het lichaam verwijderd worden. Het lijkt een prachtige stap voorwaarts en ik hoop dat we snel over de dagelijkse toepasbaarheid ervan zullen lezen.

Oncoloog Siddhartha Mukherjee is trouwens niet zo optimistisch over het kunnen overwinnen van kanker. Volgens hem kunnen we ons beter richten op verlenging van het leven dan op het elimineren van de dood, zo meldt hij in NRC (pdf).

Terug naar Nano. In de Nano Supermarkt liggen verschillende producten die met behulp van nanotechnologie zijn opgebouwd of in de komende jaren opgebouwd gaan worden op de plank: muurverf waarvan de kleur op de muur is aan te passen, een kogelvrij colbert, zelfreinigende glazen en condooms van ultrasterk en vederlicht spinnenzijde. En wat dacht je van autolak die zichzelf kan herstellen van een krasje?

Over nanotechnologie wordt veel gepubliceerd, en veel organisaties houden zich wereldwijd er mee bezig. In Nederland zijn dat bijvoorbeeld NanoNed en Mesa+. Op 9 november 2010 zond Labyrinth een uitzending uit over voor- en nadelen van nanotechnologie: maakt het ons zieker of gezonder?

PM. Reeds eerder heb ik over nanotechnologie in dit blog geschreven. Zoek in de rechter kolom op 'nano'.

Aanvulling op 27 juli 2011:

De Gezondheidsraad schrijft op 26 juli op haar website: 'De risico’s ver­bon­den aan de aan­we­zig­heid van na­no­ma­te­ri­a­len in afval vragen na­druk­ke­lijk aan­dacht van over­heid en pro­du­cen­ten. Het is van belang de ont­wik­ke­ling van nieuwe ge­ne­ra­ties na­no­ma­te­ri­a­len te volgen en te kijken in hoe­ver­re het af­val­be­heer daarop aan­ge­past moet worden. Ook is een in­ves­te­ring nodig in de ont­wik­ke­ling van me­tho­den om de aan­we­zig­heid van na­no­deel­tjes te meten en de scha­de­lijk­heid ervan in kaart te brengen. Omdat over de ge­zond­heids­ri­si­co’s van bloot­stel­ling aan na­no­deel­tjes nog weinig bekend is, is voor­zich­tig­heid geboden. Dit schrijft de Ge­zond­heids­raad in zijn sig­na­le­ment Na­no­ma­te­ri­a­len in afval (PDF), dat de raad vandaag aan­biedt aan de staats­se­cre­ta­ris van In­fra­struc­tuur en Milieu.'